Δευτέρα 14 Μαρτίου 2016

Ένα Δίλημμα 
Του Γεωργίου Α. Δαουτοπούλου 

Η πρόσφατη επίσκεψη στο κτήμα της Καστοριάς αποκάλυψε την άφιξη τυφλοπόντικων. Ήταν η πρώτη φορά που τους έβλεπα ή ορθότερα έβλεπα τα ίχνη της παρουσίας τους, μετά από 15 και πλέον έτη από τότε που ανέλαβα τη διαχείριση του κτήματος.
Πως έγινε λοιπόν και έφτασαν στο κτήμα; Τι τους προσέλκυσε; Μου κάνουν ζημιά ή είναι χρήσιμοι; Είναι μερικά από τα ερωτήματα που με προβληματίζουν και στα οποία θα προσπαθήσω να απαντήσω, αλλά δέχομαι και γνώμες από τους αναγνώστες μου.
Νομίζω πως τους έφερε στο κτήμα η άφθονη παρουσία γαιοσκωλήκων που όπως έχω σημειώσει και σε άλλα άρθρα, όσο το κτήμα καλλιεργούνταν με σιτηρά (για 40 και πλέον έτη, πριν το αναλάβω) οι γαιοσκώληκες απλά δεν υπήρχαν. Η κατάργηση των οργωμάτων, της χρήσης λιπασμάτων και κυρίως φυτοφαρμάκων και ζιζανιοκτόνων σε συνδυασμό με τη διατήρηση φυσικού χλοοτάπητα ο οποίος κόβονταν και αφήνονταν να σαπίσει επί τόπου, επανέφερε τους πληθυσμούς των γαιοσκωλήκων και όπως φαίνεται έφεραν με τη σειρά τους και τους τυφλοπόντικες για τους οποίους οι γαιοσκώληκες αποτελούν εκλεκτή τροφή.
Τώρα εμφανίζονται σε 2 σημεία του κτήματος που απέχουν 100 περίπου μέτρα μεταξύ τους και σε κάθε επίσκεψη θα χαρτογραφώ την έκταση της παρουσίας τους.
Μου κάνουν ή όχι ζημιά είναι ένα άλλο ερώτημα. Οι υπόγειες στοές που διανοίγουν σε ένα χωράφι που θεωρείται βαρύ είναι μια πολύ καλή βοήθεια μια και χωρίς έξοδα έχω ένα δωρεάν όργωμα, αλλά κυρίως έναν εύκολο και αποτελεσματικό τρόπο για τον αερισμό και την είσοδο του νερού της βροχής σε βαθύτερα στρώματα του εδάφους. Ναι αλλά αυτό το πληρώνω με τον αφανισμό των γαιοσκωλήκων που είναι τόσο ευεργετικοί για την αύξηση της γονιμότητας του εδάφους.

Τι πρέπει να κάνω; Ιδού η απορία. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου